Aanleg elektra/waterleiding

Waarom was de aanleg van waterleiding in 1962 bijna niet doorgegaan?

Toen in 1950 een bovengronds elektriciteitsnet werd aangelegd ten behoeve van het nieuw te stichten elektrisch gemaal, werd deze leiding ook doorgetrokken naar de boerderij van broer en zus Cor en Jans Meijne. Dit stel leefde onder nogal primitieve omstandigheden, en van de eerste elektriciteitsrekeningen zijn ze zo geschrokken dat Cor tegen het PEN (elektriciteitsbedrijf) zei "Snij me maar weer òf"! En dat terwijl het PEN net een enorme investering had gedaan om hem aan te sluiten!

Cor Meijne 1968 tijdens de receptie ter gelegenheid van de restauratie van de Wimmenumer.

Toen wij in 1962 toestemming moesten hebben van Jans en Cor Meijne om de leiding door hun land door te trekken naar de molen, weigerden ze aanvankelijk. "Eerst wil ik die palen uit mijn land" zei Cor. Hij bedoelde de elektriciteitspalen. Hij had er zo'n last van met zijn machines zei hij (die hij niet eens had, hij deed alles nog met paard en wagen!). Hij begreep dus ook niet dat de PEN en de PWN (elektra en water) weinig met elkaar te maken hadden. "Ik wil daarvoor eerst naar Haarlem" zei hij tegen mijn vader die toestemming probeerde te krijgen voor het leggen van de waterleiding door zijn land. De tijd begon te dringen, want de aannemer was al gevorderd tot de boerderij van Meijne. "Als we nu niet verder kunnen komen we voorlopig niet meer terug" was de dreiging. En de zwaar stotterende Cor eerst naar Haarlem, dat zag mijn vader niet zitten. Bovendien zat het PEN in Bloemendaal. Mijn vader kwam toen op het lumineuze idee om voor te stellen: "Als ik nou eens voor u naar Haarlem ga en probeer die palen uit uw land te krijgen?". Nou, na enig nadenken keek Cor zijn zuster Jans aan, en zei "nou Jans, zullen we dan maar tekenen?" Dat gebeurde, en mijn vader was zielsgelukkig. Het graafwerk kon doorgaan. Mijn vader ging niet meteen naar het PEN, maar schreef eerst eens een brief om de zaak uit te leggen. En wat kregen wij als antwoord van het PEN? "De electriciteitsvoorziening [...] kwam in 1951 tot stand na moeizame onderhandelingen met de belanghebbenden [lees: Cor Meijne! EZ]" en " Er bestaat thans voor ons Bedrijf geen enkele technische noodzaak om van de [...] gebruikelijke bovengrondse uitvoering af te wijken.". Ja, als de betrokkene de "ongetwijfeld aanzienlijke kosten" zelf wilde dragen, dan viel erover te praten. Cor moest zich hier wel bij neerleggen, en wij kregen water!