Brug over de vaart

De oudste vermelding van een brug bij de molen over de vaart is in een rekening van W.Moejes over "gedane timmerwerken enz. in 1930" waarin staat: "een voetbrug gemaakt over de vaart nabij de molen".

Toen wij in 1953 op de molen kwamen was er, vlakbij de molen, een brug over de vaart. De oud-molenaar/machinist die er altijd op uit was zijn medemensen te pesten maakte ons wijs dat er alleen maar "gespuis" over dat bruggetje kwam, en dat we beter de lange middelste plank konden weghalen. Aldus deed mijn vader, en zette de plank in de molen rechtop tegen de trap naar de rookzolder. Niet wetende dat wij daarmee boer Zonneveld ernstig dupeerden! Die had zijn boerderij aan de Hoeverweg maar land achter de molen. Als daar koeien stonden kwamen ze tweemaal per dag over het bruggetje naar hun land, omdat dat aanzienlijk korter was dan de route Hoeverweg-Krommedijk-Banweg (dat laatste, lopend, toch al gauw drie kwartier!). Dus kwam zoon Jos Zonneveld op een zondag naar de overkant van de vaart gelopen om te vragen of en waarom wij de plank hadden weggehaald. Gelukkig kon mijn vader het uitleggen, en begrepen ze ook hoe B. ons en hen weer eens een streek had geleverd. De plank kwam weer terug en de Zonnevelds werden onze beste kennissen in de eerste molenjaren. Op de foto (30 aug, 1953) zien we hoe zoon Adriaan Zonneveld een koe naar hun land achter de molen bracht. Dat beest kon natuurlijk niet over de plank lópen, maar was bereid een stukje te zwemmen!!! Mijn broer Peter kijkt aan de overkant toe. De brug is op de foto trouwens beter dan hij was, want mijn vader had hem inmiddels laten repareren door timmerman Schuit. Er zat geen leuning op, en een van de palen was rot.

Als jochie van 7 jaar ben ik trouwens een keer van deze brug afgevallen, en zou zeker verdronken zijn als mijn vader het niet had zien gebeuren, en met kleren en al de vaart in was gelopen! Ik kon toen nog niet zwemmen, en stond enthousiast op de brug te springen omdat in de verte mijn broer en een vriend er met de kano aankwamen.

Na een aantal jaren (ergens tussen 1960 en 1963) was de brug weer slecht. Omdat Zonneveld de enige was die er eigenlijk gebruik van maakte, heeft die een nieuwe gemaakt, een paar honderd meter verderop. Dat had als voordeel dat hun route van hun boerderij naar hun land nog korter werd, en bovendien was de vaart daar wat smaller. Maar ook die brug is in de loop der jaren verdwenen (de lange plank is ergens begin jaren '80 gewoon gestolen!) en nooit meer teruggekomen. Wij vonden het niet erg; vanaf de Hoeverweg kunnen onbevoegden nu tenminste niet meer op ons molenerf komen.