Plee

Ten noordwesten van de schuur, boven de sloot, staat de plee. Die oude benaming blijf ik maar hanteren. In 1940 gebruikt molenmaker Smit het woord W.C., in 1941 gebruikt Poland het woord "privaat". De eerste vermelding komen we tegen in een rekening van W.Moejes uit 1929 voor "Het maken van een nieuwe plee bij de molen geplaatst f 220,74".

Toen we in 1953 op de molen kwamen lag hij omver. Het polderbestuur heeft hem toen weer overeind laten zetten.

Op de foto links de plee in 1955. Bij de put zit onze Siamese kater die bijna 17 jaar trouw meeging naar de molen.

Mijn vader heeft de bekende plank met het ronde gat al snel vervangen door een closetpot (zonder zwanenhals) met een gewone wc-bril. Nu waren "stadters" indertijd natuurlijk geen plee gewend maar een "doortrek wc", en als grapje heeft mijn vader toen de oude trekbel uit het grachtenhuis in Amsterdam in de plee opgehangen, met het trekkoord van een wc-stortbak eraan. Talloos waren de keren dat onze gasten zonder na te denken dachten "door te trekken", waarop een luid geklingel van de bel weerklonk.

In 1967 is de plee omgewaaid, en, op nieuwe palen, weer overeind gezet.

In januari 1990 is met een storm de plee opnieuw omver gewaaid (er zat op dat moment gelukkig ook nu niemand op ). Hij bleek toch wel erg slecht. Op de foto zien we hoe verrot de onderkant was. De wc-pot zien we er ook nog in liggen.

De firma Anbo (Ed Kueter) heeft toen een nieuwe plee gemaakt (kopie van het vorige model), met, als vanouds, weer de welbekende plank met het ronde gat en de houten deksel! Op de foto zien we de nieuwe plee, die (mei 1990) wordt geschilderd door Arnold Hage.

De plee wordt eigenlijk nooit meer gebruikt, want we hebben binnen een wc. Het was ook geen pretje om 's winters bij vorst met een koude gure wind onder je billen op zo'n plee te zitten! Toch hebben we het er zo'n negen jaar mee gedaan.

Met de plee is nog iets geheimzinnigs aan de hand! Kijk bij "Geheimen/Plee"!