Pomp

Op het erf bevond zich vroeger een houten pomp. De eerste paar jaar hebben wij daar nog veel gebruik van gemaakt. Op de foto (uit 1954) links mijn moeder, rechts mw. Ristjouw (de vrouw van een collega van mijn vader) en daarachter een van haar dochters.

Mijn vader liet het water onderzoeken, en daaruit bleek dat het bacteriologisch niet voldoende zuiver was om te drinken: kiemgetal 10.700, coli positief. Bovendien gaf de pomp steeds minder water, hij "verzandde". Vlak naast de pomp heeft mijn vader toen door Poland een nieuwe pomp laten slaan. Daar kwam een ijzeren zwengelpompje op te staan. Maar ook dat gaf al snel geen water meer, en is al gauw verwijderd. De houten pomp heeft er nog tot ongeveer 1968 gestaan. Toen was hij helemaal verrot, en is hij verwijderd.

Het is altijd nog een wens van mij om die houten pomp weer in origineel model terug te krijgen op het erf. Hij hoeft dan nog niet eens water te geven, maar gewoon de aanwezigheid hoort bij, zoals men dat tegenwoordig in de monumentenwereld noemt, het ensemble.