De uitslag van puzzel nr. 14
Dit betrof de vraag om een verhaaltje te schrijven rond de zin "Ik zou jou wel eens hebben willen zien durven zitten blijven kijken!" (met maar liefst zeven werkwoorden achter elkaar).
Er was welgeteld maar één inzender! Wellicht was dit te wijten aan aan de moeilijkheidsgraad van de opgave, maar er was bij plaatsing ook iets misgegaan met de uiterste datum van inzending. Voor de meeste mensen was 8 september véél te snel. Dit had ook een latere datum moeten zijn.
Desalniettemin gaat de prijs naar die ene inzender, want die heeft er een prachtig verhaal van gemaakt, dat zich afspeelt op de Wimmenumer in de tijd dat Jan Blom daar nog molenaar was:

Op de eerste plaats moet ik Eric corrigeren, aangezien het geen 7 maar zelfs 8 werkwoorden waren, die Wimmenumer-molenaar Blom die zomernacht tegen de molenaar van de "Philistein" sprak, terwijl ze samen in de duisternis, met behulp van een felle lamp, paling aan het stropen waren.
Ze stonden op nog geen 30 meter afstand van de Wimmenumer, langs de sloot-afrastering van "De Pispot" (een lager gelegen stuk land dat meestentijds 'zompig' is), toen ze opeens een luid gekraak en een schreeuw hoorden, afkomstig uit de in die tijd in gebruik zijnde plee boven de sloot. Het, naar later bleek, vermolmde houten vloertje had het begeven en molenaarsvrouw Blom hing in haar blote billen boven de waterspiegel. De felle lamp van de palingstropers legde deze gebeurtenis genadeloos vast, waarop Blom, enigszins beschaamd de lamp doofde en op de vraag van zijn collega: "He, waarom nou?", de historische woorden sprak: "Ik zou jou wel eens hebben willen zien durven gaan blijven zitten kijken".

En dan nu de naam van de inzender van deze kostelijke anekdote: Mijn broer Peter Zwijnenberg!
Gefeliciteerd met de inzending van dit mooie stukje proza! De prijs wordt binnenkort overhandigd.