Achterkeuvelens

Het op bijgaande foto rood omrande gedeelte van de kap noemt men de achterkeuvelens. "Keuvelens" is een verbastering van "keuvelend". Dat laatste woord staat in Van Dale met als omschrijving: "het samenstel van balken dat de voor- en achterkant van de kap van een molen vormt." "Keuvelens", dus met een s op het eind, noemt Van Dale niet. Elke molenaar spreekt echter over keuvelens en niet over keuvelend.

Als we dit (sterk uitvergrote) fragment van een foto uit 1953 bekijken, vallen een paar dingen op: de kleur van de achterbalk, en het feit dat in het linker luik een rond gat zit. Dit luikje is later een keer vernieuwd, en werd toen geheel gesloten. Wellicht dateert dat luikje met een gat nog uit de tijd dat het middenraam geen raam was, maar een dicht luik (dat zien we bij meer molens; glas erin is niet authentiek). Het ronde gat gaf dan nog een beetje licht achterin de kap.

Met het luik aan de kant van de vangstok is nog iets bijzonders aan de hand, dat ik nog niet bij een andere molen ben tegengekomen. Het bestaat uit een vast deel bóven de vangstok, en een uitneembaar deel onder- en om de vangstok. Op de kleurenfoto is dat onderste luikje verwijderd, op de zwart/wit foto zit het erin. Dit luikje moet altijd verwijderd worden wil je de vang kunnen bedienen. Na het malen zet ik het er weer in om vogels en regen buiten de kap te houden.

Aan de achterkeuvelensbalk zit een haak waaraan de vangstok hangt. Omdat de vorige haak diep was uitgesleten, is in 2000 een nieuwe haak gemonteerd. Jammer genoeg is dat niet meer zo'n mooi handgesmeed exemplaar.

De nieuwe haak waaraan de vangstok hangt.

De oude haak (staat hier voor de foto even los tegen de achterbalk).

Detail van de oude haak. Heel erg diep ingesleten!