Scheprad

De Wimmenumer heeft een stalen scheprad. Het is helaas onbekend wanneer dit is geplaatst. In ieder geval vóór 1920, want vanaf die datum is het polderarchief redelijk compleet, en daarin is niets te vinden. Het is helaas ook onbekend waar het schaprad is gemaakt. We weten wel dat er in 1811 een nieuw, houten scheprad in de molen is gekomen, want daarvan is wel een molenmakersrekening bewaard gebleven. Daarin staat o.a.: "4 eyken Arme, 8 eyken Swaerde, 24 eyken Scheppe, 8 eyken bande".

De diameter was 4,46 m. Maar in 1993 zijn de bladen aan het uiteinde verlengd met stalen plaatjes, en werd de diameter 4,58 m. (Er was, verbazingwekkend genoeg, voldoende ruimte tussen scheprad en opleider om deze verlenging met 5 à 6 cm te realiseren!) De breedte van de schoepen is 30 cm.

In 1988 lag de weeg aan de schepradzijde open, in verband met het vernieuwen van het ondertafelement ter plaatse, het vernieuwen van de wateras, en het maken van een nieuwe las aan een achtkantstijl. Toen werd deze foto gemaakt.

Op de achtergrond zien we steeds de zinken platen die (o.a. in 1968) tegen de scheidingswand werden aangebracht. Die houten wand was niet meer in al te beste staat, en bovendien kwam er tijdens het malen langs de onderrand behoorlijk water naar binnen. Dat liep gewoon de twee kelders in de molen binnen, vooral de kelder in het kleine kamertje stond tijdens hard malen helemaal onder water. Door het zink met een brede strook óver de krimpmuur te vouwen was dit euvel verholpen. Het is natuurlijk niet zo'n mooi gezicht dat zink, maar wel afdoende. Bij de restauratie van 1988 werd ook het houtwerk van de achtkantstijlen, spatschot aan de oostzijde en afdekking bóven het scheprad beschermd tegen het spatwater met behulp van (zwarte) kunststof folie.

 

 

We kijken richting voorwaterloop (pothuis). Hier zien we hoe de sintelstukken aan elkaar gebout zitten. Hier kijken we richting achterwaterloop.
   
Siem Klinkhamer van Het Lange Rond in sept. 1993 bezig met het verlengen van de bladen van het scheprad. Ieder blad kreeg een stalen plaat van ca. 30 x 30 cm die erop werd vast gebout.