Nutsvoorzieningen

Elektriciteit

In 1950 werd vanaf een transformatorstation bij de Kaasfabriek Hoeverweg 19 een bovengronds elektriciteitsnet aangelegd naar de molen, ten behoeve van het toen te stichten elektrisch gemaal. De polder moest een bijdrage aan het Provinciaal Elektriciteits Net (PEN) leveren voor de netverzwaring van maar liefst f 1300,-, plus nog  f 94,50 voor aansluiting van de "molenaarswoning". Op het molenwerf kwam een z.g.n. A-paal te staan, met een afgaande leiding die zich onder de grond splitste in een ondergrondse kabel naar het gemaal en naar de molen. Bovendien werd het net doorgetrokken naar de boerderij van Cor Meijne (over dat laatste is nog een anekdote!). In 1951 brandde voor het eerst elektrisch licht bij Wijnker die de molen toen voor  f 2,50 per week huurde. De aanleg van de lichtinstallatie in de molen kostte de polder  f 49,06.  Dat omvatte toen twee lichtpunten; één in de keuken en één in de kamer. Zo was het ook nog toen wij in 1953 kwamen.

In 1959 legde ik licht aan in de schuur en in de plee. Een bovengrondse draad kwam te lopen vanaf het kistgat van de overloop op de slaapverdieping naar het luik van de schuur. De molen draaide toch nooit meer. Nu zou zoiets niet meer kunnen in verband met de wieken! En van de schuur nog een draad naar de plee.

 

In 1968, toen we in verband met elektrisch koken een 3-fasen aansluiting wilden, bleek de kabel naar de molen in 1950 al als 3-fasen kabel te zijn uitgevoerd, wat ons een hoop geld bespaarde; er hoefde nu alleen maar een 3-fasen meter te komen. In 1968 werd ook in de woonkamer tegen twee veldmuurtjes elektrische plintverwarming geïnstalleerd. In 1970 zijn de ouderwetse straalkacheltjes op de slaapkamertjes (met platen asbest erachter!) vervangen door paneelradiatoren. Ook beneden werden extra paneel/plint radiatoren geplaatst.

 

Zo'n bovengronds net is natuurlijk nogal storingsgevoelig. Blikseminslag kwam meer dan eens voor. Daarom besloot het PEN indertijd het gehele distributienet in Noord-Holland ondergronds te maken. Dat gebeurde ook bij ons: in 1983 werd een ondergrondse kabel gelegd. Nu niet vanaf de Hoeverweg, maar vanaf de Banweg naar boerderij Meijne (thans Kat) naar molen en gemaal. De elektriciteitspalen werden overal verwijderd, maar wij vroegen ze op enige afstand boven de grond af te zagen, zodat we er een bankje van konden maken, ter herinnering aan dit bovengrondse elektriciteitsnet. Het aanzicht van de molen is er door opgeknapt; de palen stonden altijd vervelend in de weg als je een foto van de molen wilde maken vanaf het erf.

Hieronder zien we naast elkaar de molen met en zonder elektriciteitspalen. 1983. Op de linker foto is met krijtstrepen al aangegeven waar de palen afgezaagd moeten worden.

Op de paalstompen is daarna een plank gemaakt, en daarmee ontstond een gezellig bankje om zo af en toe eens lekker op te zitten en naar de molen te kijken. Ook Sam heeft het bankje ontdekt!